Onlangs ben ik in ondertrouw gegaan… met mijn lichaam… heb er al een relatie mee sinds mijn geboorte, maar het wordt tijd om mijn geloftes te vernieuwen en de onvoorwaardelijke verbinding met haar aan te gaan. 

Lief lichaam,
Al 41 jaren ben je nu bij me,
maar heb niet altijd even goed geluisterd naar wat je me te vertellen had.
Ik wilde meer dan wat je aan kon,
en ging dan over je grenzen heen,
je gaf het aan, maar ik wilde het niet horen,
en ik begreep het niet altijd.
Ik ging je vergelijken met andere lichamen,
en daarmee wees ik je steeds weer af.

En ik realiseer me en voel nu dat ik daar mee op mag houden.
Het doet ons niet goed om dit te blijven doen.
Het heeft even geduurd voordat ik dit ging inzien.
Ik zie en voel je pijn, littekens en vermoeidheid,
en dit verdien je niet.
Je verdient veel meer liefde en aandacht van mij.

En daarom wil ik me opnieuw verbinden met jou en jouw wijsheid,
om je te zeggen dat ik beter voor je zal zorgen,
dat ik je taal beter zal leren begrijpen,
dat ik je dankbaar zal zijn voor wat je me laat zien, horen, voelen, ruiken, proeven en leren,
dat ik je koester en je eeuwige trouw beloof,
dat ik je onvoorwaardelijk lief zal hebben,
tot de dood ons scheidt.

Liefs, Gwen